در این پژوهش اثر 5 سطح تراکم مواد مغذی جیره پایانی (5/92، 0/95، 5/97، 100 و 5/102 درصد مقدار توصیه راهنمای سویه کاب 500) بر راندمان لاشه جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با استفاده از تعداد 300 قطعه جوجه خروس سویه کاب 500 در یک طرح کاملاً تصادفی 5 تیمار با 6 تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. پرندگان تا سن 22 روزگی تحت شرایط یکسان پرورش یافته و سپس در دامنه سنی 46-23 روزگی با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. در سنین 38 و 45 روزگی از هر واحد آزمایشی یک قطعه پرنده انتخاب و به منظور بررسی اثر تیمارهای آزمایشی بر راندمان لاشه و کیفیت گوشت کشتار شدند. اثر تراکم انرژی و مواد مغذی جیره¬ پایانی بر راندمان گوشت سینه، چربی حفره بطنی و ظرفیت نگهداری آب لاشه معنیدار بود. افزایش تراکم انرژی و مواد مغذی جیره پایانی باعث افزایش خطی و معنی¬دار گوشت سینه و کاهش خطی و معنیدار چربی حفره بطنی در سنین 38 و 46 روزگی و تغییر به صورت معادله درجه دو برای ظرفیت نگهداری آب گوشت سینه شد. سن کشتار بر روی تمامی شاخصهای راندمان لاشه و سنجش شاخصهای کیفی گوشت سینه معنیدار بود، با افزایش سن کشتار از 38 روز به 46 روز راندمان لاشه، وزن نسبی گوشت سینه، چربی حفره بطنی شدت روشنایی (L*)، قرمزی (a*) و افت پخت لاشه به طور معنی دار بالاتر بود. نتایج این آزمایش نشان داد؛ افزایش تراکم انرژی و مواد مغذی جیره پایانی باعث بهبود راندمان لاشه میشود. افزایش طول دوره پرورش باعث افزایش چربی و افت پخت لاشه می شود.

کلمات کلیدی