در طراحیهای مختلف تاسیسات هیدرولیکی، شبکههای جمعآوری آبهای سطحی شهری و صنعتی، طراحی سیستمهای احیاء و زهکشی اراضی و...، مسیله تعیین دبی طراحی، پارامتر اصلی است. در حوزههای آبخیز شهری افزایش سطوح نفوذناپذیر که بهدلیل توسعه صورت میپذیرد منجر به افزایش حجم رواناب، دبی اوج و کاهش مقدار نفوذپذیری میشود. از این رو تعیین پاسخ هیدرولوژیکی حوزههای آبخیز شهری با توجه به پیچیدگی سیستم زهکشی امری ضروری است. برای اینمنظور مدلهای مدیریت رواناب شهری به عنوان ابزاری مفید در برنامهریزی و توسعه مکانهای شهری مد نظر قرار گرفتهاند. یکی از این مدلها، مدلهای تحلیلی هستند که فرایند فیزیکی تبدیل بارش به رواناب را فرموله مینمایند. در این تحقیق از دو مدل تحلیلی برای برآورد رواناب استفاده گردیده است. بررسی و ارزیابی وضعیت رواناب در شبکههای جمعآوری فاضلاب به دلیل تاثیرات بار هیدرولیکی بر تاسیسات و فرآیند تصفیهخانه فاضلاب، همواره مورد توجه سازمانهای متولی بوده است.بطوریکه امروزه این موضوع یکی از مهمترین و تخصصیترین موضوعات در زمینه مدیریت فاضلاب شهری بشمار میرود. نتایج این مطالعه نشان میدهد نقاط مختلفی از شبکه دارای مشکل ورود رواناب هستند.

کلمات کلیدی