توانایی ویژه بتن متخلخل برای نفوذ آب، امکان کاربرد این محصول را برای مدیریت رواناب های شهری افزایش داده است. به همین دلیل بتن متخلخل جایگزین مناسبی برای انواع سنگ فرشهای غیر قابل نفوذ میباشد. از بتن متخلخل میتوان برای بسیاری از برنامه های توسعه شهری مانند ساخت پارکینگ، پیاده رو، فضاهای سبز استفاده کرد. با این حال دو ویژگی سرعت نفوذ جریان و مقاومت مکانیکی بتن متخلخل می تواند نوع و میزان کاربرد آن را محدود نماید. ئر تحقیق حاضر، اثرات اندازه بیشینه بعد سنگدانه (شامل 12.5 و 9.5 میلی متر) و میزان حجم ریزدانه (شامل 5، 10 و 20 درصد) بر ویژگی های فیزیکی (تخلخل)، مکانیکی (مقاومت فشاری) و هیدرولیکی (ضریب نفوذپذیری) بتن متخلخل مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست امده نشان می دهد که با افزایش قطر متوسط سنگدانه ها (که در اثر افزایش بیشینه بعد سنگدانه یا کاهش حجم ریزدانه اتفاق می افتد) تخلخل و نفوذپذیری افزایش ولی مقاومت فشاری کاهش می یابد. افزایش ضریب نفوذپذیری در مقابل افزایش تخلخل به صورت یک رابطه نمایی می باشد. به طور مثال، با افزایش 5 درصدی تخلخل از 15 به 20 و 25 به 30 درصد، ضریب نفوذپذیری به ترتیب به میزن 2 و 3 برابر افزایش یافت. همچنین مشاهده شد که منحنی دانه بندی بهینه در این پژوهش دارای قطر متوسط سنگدانه برابر 9.2 میلی متر است. ضریب نفوذپذیری در حالت بهینه برابر 230 میلی متر بر ثانیه و مقاومت فشاری برابر 21.75 مگاپاسکال است.

کلمات کلیدی