یکی از ناسازی های ظاهری در رفتار معصومین(ع)، به ویژه پیامبر اسلام(ص) و ائمه(ع) وجود دعاهائی است که در آنها از خداوند طلب بخشش می کنند. این استغفار در حالی است که معتقدیم معصومین از ابتدای عمر تا آخر عمر هیچ خطائی مرتکب نمی شوند. سؤالی که مطرح می شود این است: اگر معصومین هیچ خطایی نمی کنند، چرا استغفار می نمایند و اگر خطاکارند، چرا ایشان را معصوم می دانید؟ مرحوم اربلی استغفار ائمه(ع) را ناشی از پرداختن ایشان به امور شخصی و در نتیجه غفلت از خداوند می داند. پاسخ وی طرفداران بسیاری یافته است. تا جائی که در کتابهای درسی دانشگاهی نیز مطرح شده است. به نظر می رسد استغفار ائمه دلایل دیگری دارد که در این مقاله ضمن نقد این نظر به دیدگاه های اندیشمندان دیگر نیز اشاره و به توضیح و تبیین آنها می پردازیم.

کلمات کلیدی