هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی حساسیت مدل RegCM4 به طرحواره‌های بارش همرفتی در مدل‌سازی بارش‌های بهاره در محدودۀ خاورمیانه و شمال‌غرب ایران است. از مجموعه خروجی‌های حاصل از اجرای مدل، مقادیر بارش بزرگ مقیاس و مقادیر بارش همرفتی به‌عنوان متغیرهای اصلی جهت بررسی تأثیر انواع طرحواره‌های همرفتی شامل امانوئل، گرل و کو انتخاب شدند. ارزیابی خطای مدل‌سازی، از طریق مقایسۀ مقادیر بارش بزرگ‌مقیاس و بارش همرفتی برآورد شده توسط مدل با پنج دسته دادۀ بارش رقومی شامل: داده‌های پرشین، آفرودیت، چیرپس، آگمرا و ERA-Interim که از تفکیک افقی بالایی برخوردارند، به انجام رسید. نتایج بیانگر آن است که مدل RegCM4 حساسیت زیادی به انتخاب نوع طرحوارۀ همرفت در مدل‌سازی بارش‌های بزرگ‌مقیاس و بارش همرفتی دارد و انتخاب یک طرحوارۀ بارشی مناسب به منظور برآورد هرچه دقیق‌تر بارش‌های بهاره از ضروریات است. ارزیابی عملکرد طرحواره‌ها در برآورد بارش بزرگ‌مقیاس و همرفتی، نشان از برتری نسبی طرحوارۀ کو به طرحواره‌های امانوئل و گرل دارد. مدل، اندازۀ بارش ماه‌های نزدیک به دورۀ سرد سال را بهتر از ماه‌های نزدیک به دورۀ گرم سال مدل‌سازی می‌کند. در واقع با نزدیک‌شدن به دورۀ گرم سال، مدل عدم قطعیت بیشتری می‌یابد. مقدار خطا و اریبی مقادیر بارش همرفتی نیز حاکی از آن است که هر سه طرحوارۀ مدل در برآورد مقدار بارش همرفتی، هم در مقیاس بزرگ‌تر بر روی خاورمیانه و هم در مقیاس کوچک‌تر بر روی شمال‌غرب ایران از اریبی منفی برخوردار هستند.

کلمات کلیدی