فروریزش ساختمان سطحی از عملکرد سازه است که در آن میزان صدمات جانی و مالی به حداکثر خود می رسد، لذا این رخداد می تواند ناگوارترین حادثه در صنعت ساخت و ساز باشد. با توجه به احتمال وقوع زلزله های مخرب در نقاط مختلف جهان، ارزیابی دقیق تر فروریزش سازه ها تحت زلزله و پیشگیری آن از چالش های مهم مهندسی سازه می باشد. در این راستا ارائه ی مدلهائی بر مبنای مطالعات آزمایشگاهی، لحاظ کردن پارامترهای موثر و در نظر گرفتن زلزله های مناسب می تواند گامی در جهت نیل به این هدف باشد. در این تحقیق یک سازه ی 5 طبقه ی فولادی با سیستم های قاب خمشی معمولی ، متوسط و ویژه (شکل پذیری های کم، متوسط و زیاد) مطابق ضوابط آئین نامه های داخلی طراحی شده اند. اثر کاهندگی مقاومت و سختی المانهای سازه بر اساس نتایج مدل های آزمایشگاهی لحاظ شده است و نقش شکل پذیری در ظرفیت فروریزش قابهای خمشی فولادی مورد نظر به صورت احتمالاتی بررسی شده است. به این منظور تحلیل های دینامیکی افزاینده تحت50 زوج شتابنگاشت پیشنهادی دستورالعمل FEMA P 695 انجام شده است و منحنی های شکنندگی سطوح عملکرد مختلف توسعه یافته است. نتایج ظرفیت فروریزش بالاتر قاب خمشی فولادی ویژه را نسبت به قابهای خمشی متوسط و معمولی نشان داد. در سطح احتمال 50 درصد، ظرفیت فروریزش قاب خمشی ویژه نسبت به قاب خمشی متوسط 34 درصد و نسبت به قاب خمشی معمولی 66 درصد افزایش نشان داد. همچنین نتایج نشان داد که به ازای شتابهای طیفی فروریزش مختلف، کاربرد قاب خمشی ویژه به جای قاب خمشی متوسط و معمولی می تواند به ترتیب تا 30 و50 درصد احتمال فروریزش را کاهش دهد.

کلمات کلیدی