پسابها دارای آلاینده¬های بسیار مضر برای انسان و محیط زیست می¬باشند و استفاده بدون مطالعه آن¬ها نه تنها سودمند نمی¬باشد بلکه بسیار زیان آور است. بنا بر این مدیریت پساب¬ها نیازمند روش مدیریتی است که افزون بر کم هزینه بودن، منجر به بهبود کیفیت آنها و حفظ منابع آب سطحی و زیر زمینی شود. از این رو هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بافت¬های متفاوت خاک در حالت کشت و عدم کشت گیاه، بر جذب کادمیم در لایههای مختلف خاک است. سه نوع بافت خاک غالب استان همدان (لوم شنی، لومی و لوم رسی) در حالت کاشت و عدم کاشت گیاه ذرت با سه تکرار، تحت تیمار پساب حاوی کادمیم قرار گرفتند. غلظت کادمیم در لایه¬های 0 تا 30 و 30 تا 60 سانتی¬متری خاک پس از اتمام فصل رشد اندازه- گیری و تحت آزمایش فاکتوریل در غالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. نتایج نشان داد که در تمامی تیمارها غلظت کادمیم باقی¬مانده در لایه¬های بالایی خاک بیشتر از حد استاندارد (5/1 تا 3 میلیگرم بر کیلوگرم) و در لایه¬های زیرین خاک در محدوده استاندارد باقی¬مانده است و در پایان فصل رشد انتقال آلودگی به لایه¬های زیرین خاک افزایش چشمگیری نداشته است. در نهایت با توجه به ویژگی¬های فیزیکی و شیمیایی خاک¬های استان همدان، برای رهاسازی پساب حاوی آلاینده¬های فعال نظیر کادمیم در منطقه، با هدف تغذیه مصنوعی آبخوان و جلوگیری از فرونشست زمین، نواحی دارای بافت لومی مساعدتر خواهند بود. همچنین به دلیل جلوگیری از نشت بیشتر آلودگی به سفره آب زیرزمینی کشت گیاه ذرت در این نواحی توصیه می¬گردد.

کلمات کلیدی