ناحیه معدنی سرب و روی ایرانکوه در کمربند متالوژنی ملایر- اصفهان واقع شده و از نوع MVT می باشد. کانی سازی در سنگ میزبان کربناته (عمدتا دولستون دانه درشت) و کمتر شیل- سیلتستون به شکل اپی ژنتیک تشکیل شده است. مجموعه کانی شناختی شامل اسفالریت، گالن، پیریت و اندکی کالکوپیریت همراه با باطله های دولومیت، آنکریت، کوارتز، مواد آلی، کلسیت و باریت است. دولومیتی شدن مهمترین آلتراسیون منطقه است که به شکل های پرکننده حفرات کارستی و انحلالی، جانشیی در فسیل، رگچه ای و سیمان برش های گسلی دیده می شود. سیلیسی-شدن عمدتا در سنگ میزبان آواری به شکل رگه- رگچه و پرکننده فضای خالی اتفاق افتاده است. شواهد زمین-شیمیایی نشان می دهد که محلول کانه دار غنی از آهن و منگنز بوده و منجر به تشکیل دولومیت غنی از آهن و آنکریت در سنگ میزبان کربناته شده است. در سنگ میزبان آواری، آهن محلول با گوگرد واکنش داده و عمدتا پیریت تشکیل شده است. همچنین مقدار آرسنیک، آنتیموان، کادمیوم و مس در هر دو نوع سنگ میزبان آلتره شده بالاست و از این عناصر به عنوان ردیاب اکتشافی می توان استفاده نمود. این مطالعه در ناحیه معدنی ایرانکوه می تواند به عنوان الگویی جهت اکتشاف ذخایر پنهان در همین ناحیه و نیز کانسارهای مشابه در ایران و دنیا مورد استفاده قرار گیرد.

کلمات کلیدی