روسازی¬ها از سرمایه¬های ملی کشور محسوب می¬شوند. متولیان راه¬ها در کشور علاوه بر ایجاد راه¬ها جدید، وظیفه¬ی حفظ، نگهداری و تأمین ایمنی آنها را در غالب سیستم های مدیریتی بر عهده دارند. سیستم مدیریت روسازی روشی سیستماتیک جهت تعیین ضروریات ترمیم و نگهداری روسازی بوده که اولویت¬بندی و زمان بهینه عملیات راهداری را ارائه نموده و نتیجه آن صرف کمترین هزینه جهت رسیدن به بیشترین کیفیت روسازی می¬باشد. یکی از مهم¬ترین مراحل در سیستم مدیریت روسازی ارزیابی شرایط فعلی روسازی می¬باشد که بدین منظور از شاخص¬های گوناگونی استفاده می-شود. یکی از این شاخص¬ها که از تحلیل داده¬های برداشت خرابی¬ استخراج می¬گردد، شاخص PCI بوده که جز بهترین شاخص ها جهت ارزیابی خرابی راه¬های ایران می¬باشد. در این تحقیق، پس از برداشت های میدانی و ارزیابی خرابی روسازی راه های اصلی شهرستان نیشابور با مساحت تقریبی روسازی 1260550 متر مربع و تحلیل آن با نرم¬افزار Micro Paver 5-2-3 مشخص گردید که 66 درصد از قطعات شبکه روسازی شهر دارای وضعیت خوب، با میانگین PCI برابر با 97/72 بوده و تنها 8/14 درصد از کل قطعات در وضعیت ضعیف با میانگین شاخص خرابی 5/41 قرار دارند. در صورت عدم نگهداری مناسب روسازی¬هایی که در حال حاضر در شرایط خوب قرار دارند و نزول وضیعت عملکردی آنها به شرایط ضعیف، هزینه¬های مرمت و اصلاح آنها به میزان قابل توجهی افزایش می¬یابد.

کلمات کلیدی