هنگامی که سازمان ها با سطح بالایی از رقابت و فشار رو به رو می شوند، بسیاری از آن¬ها همواره به واحد سیستم های اطلاعاتی رجوع می کنند تا به آنها در کسب مزیت رقابتی در بازار کمک نماید. این سیستم ها و از جمله آن سیستم برنامه ریزی منابع سازمان در صرفه جویی منابع و همچنین تبحر یافتن در پاسخگویی به چالش های محیطی، عملکرد آنها را بهبود می بخشد. با وجود محبوبیت سیستم برنامه ریزی منابع سازمانی و مزیت رقابتی که برای سازمان به همراه دارد، اغلب سازمان ها را با چالش جدی مواجه می کند و نرخ بالای شکست آن یک نگرانی عمده است. در پژوهش حاضر با بررسی معیارهای تاثیرگذار در پایداری و دوام تکنولوژی منابع سازمان، سعی بر افزایش درصد موفقیت این سیستم در سازمان ها می باشد. براساس این هدف در ابتدا معیارها شناسایی شده و تاثیر هریک بر دیگری از دیدگاه خبرگان و کاربران سیستم برنامه ریزی منابع سازمان مورد سنجش قرار گرفته و در نهایت از طریق تکنیک دیمتل به اولویت بندی و توسعه رابطه این متغیرها پرداخته شده است. پس از طی الگوریتم دیمتل، مدیریت به عنوان با اهمیت ترین و تاثیرگذارترین معیار در مدل پایداری سیستم برنامه ریزی منابع سازمان شناسایی شده است. همچنین آخرین اواویت و تاثیرپذیرترین معیار نیز توسعه و بهبود قلمرو می باشد. سازمان ها بر اساس این اولویت ها می توانند تمهیداتی در زمینه هریک از عوامل شناسایی شده در نظر بگیرند تا بتوانند از مزایای سیستم های برنامه ریزی منابع سازمان بهره گیری کافی را داشته باشند.

کلمات کلیدی