چکیده: در این مطالعه، تاثیر غلظت‌های مختلف اسیدسالیسیلیک بر برخی از خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی انگور رقم شاهرودی طی سال 1393 مورد مطالعه قرار گرفته است. آزمایش بر روی بوته های 13 ساله در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بوته ها و خوشه ‌ها دو هفته پس از تشکیل میوه با محلول اسیدسالیسیلیک با غلظت های صفر،1، 2و3 میلی مولار به صورت یکنواخت محلول پاشی شدند. ارزیابی صفات کمی و کیفی پس از برداشت میوه‌ها صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد اسید سالیسیلیک بر کلیه صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال %1 معنی دار بود. اثر بلوک به جزء در مورد صفت فنل کل و فلاونوئید در سایر صفات اندازه گیری شده معنی دار نبود. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که در مورد صفات کلرفیلa، b، کل و کارتنوئیدها تیمار 2 میلی مولار اسیدسالیسیلیک بهترین تیمار بود. در مورد صفات pH، نسبت قند به اسید و TSS تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود. بیشترین میزان عملکرد به میزان 3/31 کیلوگرم به ازای هر بوته در تیمار 2 میلی مولار اسیدسالیسیلیک و کمترین مقدار در تیمار شاهد به میزان 21 کیلوگرم به ازای هر بوته مشاهده شد. در مورد مقدار ترکیبات فنلی بیشترین میزان در تیمار 2 میلی مولار بر لیتر اسیدسالیسیلیک(20/137 میلی‌گرم گالیک اسید در 100 گرم نمونه تازه) و کمترین مقدار در تیمار شاهد مشاهده شد. بیشترین مقدار مواد جامد محلول در تیمار شاهد(34/18 درصد بریکس) و کمترین آن در تیمار 2 میلی مولار در لیتر اسیدسالیسیلیک(95/16درصد بریکس)، مشاهده شد. بر این اساس کاربرد غلظت 2 میلی مولار اسیدسالسیلیک بهترین غلظت بوده و شاهد کمترین تاثیر را در بهبود صفات ثبت شده داشت. بنابراین کاربرد اسیدسالیسیلیک دو هفته پس از تشکیل میوه با غلظت 2 میلی مولار می‌تواند بعنوان تیمار مناسبی جهت افزایش خصوصیات کمی و کیفی انگور رقم شاهرودی بکار برده شود.

کلمات کلیدی