مقدمه و هدف پژوهش: در سازمان های امروزی دانش به عنوان حیاتی ترین دارایی سازمانی مطرح شده است و یادگیری سازمانی اصلی ترین راه ایجاد فعالیت های دانش محور است. از طرفی دیگر اعتماد به مثابه «هوا» تلقی می شود و فقط زمانی مورد توجه قرار می گیرد که نباشد. بدون وجود جوی آکنده از اعتماد در درون سازمان، سازمان به سمت نیستی خواهد رفت. بنابراین اهمیت توجه به اعتماد و یادگیری سازمانی مورد توجه بسیاری از سازمان ها و برنامه ریزان کشورهای مختلف قرار گرفته است، هدف این تحقیق بررسی این دو موضوع برای یافتن ارتباط بین آن ها بود که در کسب و کارهای کوچک مشهد و نیشابور انجام گرفت.روش پژوهش: این تحقیق از نظر روش پژوهش از نوع همبستگی می باشد، جامعه و نمونه ی آماری این شامل کارکنان و مدیران (شامل سرپرستان و مدیران میانی) تعدادی از کسب و کارهای کوچک مشهد و نیشابور بودند که با استفاده از جدول مورگان و از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم، تعداد 80 نفر انتخاب گردیدند. یافته ها: در این تحقیق ارتباط مثبت و معنی دار بین دو متغیر فرضیه ی اصلی تحقیق مورد تأیید قرار گرفت. هم چنین رابطه ی بین ابعاد اعتماد سازمانی (اعتماد افقی، عمودی و مؤسسه ای) با ابعاد یادگیری سازمانی (چشم انداز مشترک، فرهنگ سازمانی، کار و یادگیری گروهی و تفکر سیستمی، رهبری مشارکتی، تسهیم دانش و توسعه ی شایستگی های کارکنان) مورد تأیید قرار گرفت.نتیجه گیری: با توجه به تأیید فرضیه اصلی تحقیق، افزایش اعتماد در محیط سازمان، انتظار بالا رفتن سطح یادگیری سازمانی را منطقی می داند.

کلمات کلیدی