در ادبیات قرون مختلف فرانسه، مضمون پلیدی با اشکال گوناگون به تصویر کشیده شده است. در آثار نویسندگان قرن بیست فرانسه این مضمون از خلال لحن انتقادی نویسنده نمود پیدا می کند. نویسنده به گونه ای تلخ و گزنده، آینده¬ای را برای جامعۀ بشری به تصویر می¬کشد که منجر به از بین رفتن خصلتهای خوب انسانی می شود. در این نوع ادبیات نویسنده نشان می-دهد که چگونه انسانها به¬تدریج تبدیل به انسانهای پستی می¬شوند و پلیدی بدین شکل بر جامعه غالب می¬شود. مسائل سیاسی و اجتماعی می¬توانند آزاد اندیشی انسانها را به چالش بکشند و نویسنده تاثیر مخرب این پدیده¬ها را بر جامعه انسانی به نمایش می-گذارد. رومن گاری در مردی با کبوتر با رویکردی انتقادی از سازمان ملل انحطاط آرمان¬هایی همچون حقوق بشر و دموکراسی را نشان می¬دهد. این اثر در حقیقت هجونامه¬ ای است با بازتاب بی¬توجهی سازمان ملل به برخی حوادث و اهداف این سازمان از جمله نادیده گرفتن صلح جهانی، حقوق بشر، دموکراسی، آزاد اندیشی انسانها که در قالب داستان نوشته شده است. در این مقاله سعی بر این است تا با مطالعه تاثیر اجتماع بر فرد، با رویکرد روانشناسی اجتماعی، عملکرد شخصیت اصلی داستان و نظامهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی حاکم بر محیطی که قهرمان داستان در آن زندگی می¬کند را مورد مطالعه قرار دهیم و چگونگی نمود مضمون پلیدی را در این اثر ادبی بررسی نماییم.

کلمات کلیدی