در ایران عمده اراضی زیرکشت پسته در حاشیه کویر قرار دارد و یکی از مشکلات عمده این اراضی شوری خاک و آب آبیاری است که رشد و عملکرد گیاه را تحت تاثیر قرار می¬دهد. در این تحقیق اثرات شوری روی خصوصیات رشدی و مقدار عناصر معدنی دانهال¬های ۱۰ رقم پسته (اکبری، احمدآقایی، کله قوچی، فندقی، بادامی، ابراهیمی، سیف الدینی و ژنوتیپ¬¬های G۱، G۲ وG۳) به صورت کرت¬های خرد شده در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی در سه تکرار مطالعه شد. عامل اصلی مقادیرشوری آب آبیاری (۶/۰، ۱۵ و ۳۰ دسی زیمنس بر متر) با استفاده از نمک کلرور سدیم و عامل فرعی ارقام پسته بود. بذور پس از جوانه¬زنی در آزمایشگاه به داخل گلدان در گلخانه منتقل شدند و بعد از مرحله سه برگی، تیمارهای شوری به مدت چهارماه اعمال گردید. نتایج نشان داد با افزایش شوری وزن خشک ساقه و ریشه، طول نهال، وزن خشک برگ، تعداد برگ، سطح برگ و قطر نهال کاهش داشت. با افزایش شوری، میزان عناصر سدیم و کلسیم در ریشه، ساقه و برگ افزایش و نسبت پتاسیم به سدیم در این اندام¬ها کاهش یافت. ارقام فندقی و کله قوچی بیشترین و ژنوتیپ¬هایG۱ و G۳ دارای کمترین میزان سدیم برگ بودند. ژنوتیپ G۲ بیشترین میزان (۳ درصد) و رقم کله قوچی کمترین میزان (۴/۱ درصد) پتاسیم برگ را دارا بودند. به طورکلی ژنوتیپ¬های محلی پسته ( G۱، G۲ و G۳) جذب و انتقال سدیم کمتری را به برگ انجام دادند، به طوریکه ژنوتیپ G۳ دارای بیشترین سدیم ریشه و کمترین سدیم ساقه و برگ بود. ژنوتیپG۲ و رقم احمدآقایی به ترتیب با مقادیر ۸/۷ و ۳/۶ بیشترین نسبت پتاسیم به سدیم در برگ و رقم کله¬قوچی کمترین نسبت (۹/۳) را داشت. به نظرمی¬رسد ارقام کله قوچی، فندقی و اکبری در مراحل اولیه رشد نسبتا حساس و ژنوتیپ¬های G۱، G۲ وG۳ و رقم احمدآقایی نسبتا متحمل به شوری باشند. ارقام بادامی، ابراهیمی و سیف الدینی از نظر تحمل به شوری در حد متوسط بودند.

کلمات کلیدی