کدو پس از برداشت به مدت سه ماه نسبتاً پایدار و مقاوم به فساد است. اما بعد از پوستگیری دچار افت رطوبت، تغییرات رنگ و فساد میکروبی میشود. به دلیل محتوای رطوبت بالا حساسیت کدو نسبت به فساد افزایش یافته، از این رو خشک کردن و آرد کردن روشهای مناسبی برای افزایش زمان ماندگاری به شمار میروند. در این پژوهش مدلسازی خشک کردن کدوحلوایی و کیفیت آن توسط ارائه مدلهای آماری مورد مطالعه قرارگرفته است. کدو در خشککن بسترسیال بخار فوق داغ توسط تغییر دما از 141 تا 181 درجه سانتیگراد و تغییر ضخامت نمونه از 3 تا 6 میلیمتر خشک شده است. نسبت جذب مجدد آب برای کدوی خشک شده به عنوان پارامتر کیفیت اندازهگیری شده است. معادلات چندجملهای درجه اول و دوم به طور مناسب فرآیند خشک 1/ کردن و کیفیت کدوی خشک شده را با ضرایب برازشِ به ترتیب 59 >2R 1/ و 51 >2R توصیف کردند. شرایط خشک کردن بهینه در دمای 181 درجه سانتیگراد و نمونه با ضخامت 3 میلیمتر تعیین شده است.

کلمات کلیدی