بسیاری از بیماریهای دامی جز بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان بوده و تشخیص قطعی آنها در دامها به وسیله کالبدگشایی و یا بازرسی پس از کشتار است. بهداشت کشتارگاهها ارتباط مستقیمی با بهداشت و سلامتی جامعه دارد، بنابراین تعیین وضعیت این بیماریها میتواند کمکی در جهت کنترل خسارات اقتصادی و بهداشتی ناشی از آنها باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان شیوع انواع آلودگیهای انگلی موجود در کبد و ریه دامهای کشتار شده در کشتارگاههای صنعتی استان مازندران در سال 1394 است. مطالعه حاضر از نوع مقطعی است و از ابتدای فروردین ماه تا آخر اسفند ماه سال 1394 به مدت یک سال انجام شد. در طی این مطالعه کبد، ریه دامهای کشتاری در تمام کشتارگاههای صنعتی استان مازندران مورد ارزیابی ماکروسکوپی قرار گرفتند. بررسی کبدهای ضبط شده در کشتارگاهها نشان داد، بیشترین شیوع مربوط به بیماری کیست 2)، در کبد گوسفند /39-2/6 :% 2 درصد (حدود اطمینان 95 / هیداتیک بوده است که به ترتیب شیوع آن در کبد گاو و گوساله 5 1) بود. در /92-2/8 :% 5) و در کبد بز و بزغاله 2 درصد (حدود اطمینان 95 /93-6/09:% 6 درصد (حدود اطمینان 95 / و بره 01 بررسی ریههای دامهای کشتاری بیشترین ضایعات مربوط به آلودگیهای انگلی کیست هیداتیک بود. شیوع کیست هیداتیک در 14 درصد (حدود /65 ،(5/16-5/49 :% 5 درصد (حدود اطمینان 95 / ریه گاو و گوساله، گوسفند و بره و بز و بزغاله به ترتیب: 33 3) بود. شیوع بیماری کیست هیداتیک در کبد /84-4/05 :% 3 درصد (حدود اطمینان 95 / 14 ) و 95 /53-14/77 :% اطمینان 95 بنا بر نتایج به .(P<0/ و همچنین ریه گوسفند و بره، نسبت به گاو و گوساله و بز و بزغاله به طور معنیداری بیشتر است ( 05 دست آمده از این مطالعه، اقدامات لازم جهت مبارزه با این دسته از بیماریها را بر خود واجب میدانیم، همچنین رسیدگی به وضعیت دامهای کشتاری و بررسی دقیق آنها حائز اهمیت است.

کلمات کلیدی