مقدمه: از آنجا که انگیزه تحصیلی یکی از مهم‌ترین عوامل در عملکرد تحصیلی فراگیران است، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر باورهای انگیزشی (جهت‌گیری آینده و ارزش تکلیف و خودکارآمدی) بر بی‌انگیزگی، پیشرفت تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی مشهد است. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- همبستگی جامعه آماری دانشجویان کارشناسی دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی مشهد در سال تحصیلی 95-1394 بودند که 370 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند(220 نفر از دانشگاه فردوسی و 150 نفر از دانشگاه علوم پزشکی). ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه خودکارآمدی عمومی (GSE)، انگیزش تحصیلی AMS والراند و فرسودگی تحصیلی ماسلاخ MBI(SS) و جهت‌گیری آینده و ارزش تکلیف پرسشنامه PISA 2006 بود. برای احراز روایی این پرسشنامه از شیوه تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. برآیندها نشان داد که پرسشنامه برازش پذیرفتنی دارد. ابزار اندازه‌گیری پیشرفت تحصیلی، معدل دانشجویان بود. برای تحلیل داده‌ها از روش آماری تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که جهت‌گیری آینده (05/0 p<و 27/3-t=) و ارزش تکلیف (05/0 p<و 00/4-t=) قادر به پیش‌بینی بی‌انگیزگی تحصیلی در جهت منفی است. خودکارآمدی عمومی در جهت منفی فرسودگی تحصیلی در دانشجویان را پیش‌بینی می‌کند (05/0 p<و 23/0-t=). بی‌انگیزگی در جهت منفی پیشرفت تحصیلی را پیش‌بینی می‌کند (05/0 p<و 90/2-t=). نتیجه‌گیری: با تقویت انگیزه و باورهای انگیزشی (جهت‌گیری آینده و ارزش تکلیف و خودکارآمدی) می‌توان پیشرفت تحصیلی در دانشجویان را افزایش و سطح فرسودگی تحصیلی را کاهش داد.

کلمات کلیدی