مطالعه در رابطه با سلامت سالمندان رو به افزایش است. افزایش تعداد سالمندان، بودجه درمانی مورد استفاده برای این قشر و تمایل انسان برای افزایش طول عمر ازجمله دلایل افزایش این مطالعات است. تئوری¬ها و دلایل بسیاری در رابطه با روند پیری و بیماری¬های مرتبط با آن مطرح شده است. یکی از تئوری¬های اصلی که بیشتر پذیرفته شده است، تئوری فشار اکسایشی است. بر اساس این تئوری، همراه با افزایش سن، گونه¬های اکسیژن و نیتروژن واکنشی افزایش می¬یابند. این افزایش موجب آسیب به سلول¬ها و بافت¬های مختلف شده و متعاقبا منجر به بروز بیماری¬های مرتبط با پیری و نهایتا مرگ می¬شود. یکی از راهکارهای مبارزه با پیری و بیماری¬های مرتبط با پیری، فعالیت بدنی است. فعالیت بدنی مناسب از لحاظ نوع، شدت و مدت می¬تواند روند پیری را کند کرده و بیماری¬های مرتبط با آن را کاهش دهد. اگرچه ورزش به خودی خود یک عامل افزاینده گونه¬های واکنشی اکسیژن است، اما شدت و نوع فعالیت مورد استفاده اهمیت خاصی دارد. پزشکان فعالیت¬های ورزشی هوازی را فعالیتی مناسب برای سالمندان دانسته و پیشنهاد می¬دهند. اما اخیرا، فعالیت مقاومتی نیز مورد توجه بسیاری از متخصصین سلامتی قرار گرفته است. در این مطالعه به بررسی اثرات هر یک از این فعالیت¬های بدنی پرداخته و مکانیزم¬های آنها را بررسی و جمع¬بندی خواهیم کرد.

کلمات کلیدی