زمینه و هدف: با توجه به افزایش روزافزون کودکان بی­سرپرست و مشاهده سازش­ نایافتگی و اختلال­ های هیجانی در آنها که بر اثر جدایی از کانون خانواده به وجود می­ آید، توجه خاص به این کودکان احساس می­ گردد .هدف این پژوهش مقایسه پرخاشگری و دانش هیجانی کودکان پسر بی­ سرپرست و بد­سرپرست با کودکان عادی بود. روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع علی-­ مقایسه­ ای بود. به منظور بررسی فرضیه­ های پژوهش، 64 کودک 4 تا 6 ساله پسر شامل32 نفر بی­ سرپرست و بدسرپرست و 32 نفر عادی به روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس با استفاده از پرسشنامه پرخاشگری کودکان پیش ­دبستانی واحدی (1386) و آزمون تطبیق هیجانی ایزارد و همکاران (2003)، ارزیابی شدند. داده­ ها با استفاده از روش آماری t دو گروه مستقل و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته ­ها: نتایج آزمون t نشان داد، میزان پرخاشگری کودکان بی ­سرپرست و بد­سرپرست به طور معناداری از کودکان عادی بیشتر بود (0001/0=p). دانش هیجانی کودکان بی­ سرپرست و بد­سرپرست به طور معناداری کمتر از کودکان عادی بود (0001/0=p). نتایج آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد میزان مولفه­ های دانش هیجانی کودکان بی­ سرپرست و بد­سرپرست به طور معناداری کمتر از کودکان عادی بود (05/0>p). نتیجه ­گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان پرخاشگری و دانش هیجانی فرزندان تا حد زیادی تحت تاثیر شیوه ­های سرپرستی والدین است.

کلمات کلیدی