در شرایط موجود، مناطق روستایی از کمبود سرمایه های مالی برای شروع کسب و کارها یا توسعه فعالیت های اقتصادی فعلی رنج می برند. لذا دولت ها برای تسهیل در فرآیند اشتغالزایی در مناطق روستایی اقدام به ارائه وام های خوداشتغالی در قالب اعتبارات خرد روستایی نموده است. اما روستاییان برای دریافت وام های خوداشتغالی با موانع و مشکلاتی مواجه می باشند که در نهایت و در اغلب موارد، منجر به کاهش انگیزه روستاییان برای دریافت وام های خوداشتغالی شده است. بر این اساس هدف از این مطالعه بررسی موانع و مشکلات اصلی پیش روی روستاییان در فرایند دریافت وام های خوداشتغالی می باشد. برای این منظور روش شناسی پژوهش، توصیفی- تحلیلی که در محدوه مطالعاتی 6 روستا از روستاهای دهستان طاغنکوه شمالی انجام شده است. برای جمع آوری اطلاعات از 17 شاخص از طریق ابزار پرسشنامه بهره گرفته شده است. یافته های به دست آمده نشان می دهد که در بعد اقتصادی درآمدناکافی، در بعد اجتماعی نداشتن ضامن معتبر و در بعد اداری- نهادی ضعف نهادهای نظارتی در دریافت وام از موانع اساسی دریافت وام خوداشتغالی می باشد. درمجموع نتیجه آزمون رگرسیون نشان داد که بطوریکه می‌توان گفت که در بین شاخص‌های مورد مطالعه، شاخص نداشتن منبع درآمدی ثابت(با ضریب بتای 427/0) بیشترین مانع و مهمترین مشکل در انگیزه دریافت وام های خوداشتغالی است. بنابراین در ارائه اعتبارات خرد، ضروری است شیوه های دریافت اینگونه اعتبارات برای روستاییان تسهیل و شرایط ویژه ای برای روستاییان دور افتاده درنظر گرفته شود.

کلمات کلیدی