گردشگری می تواند نقش مهمی در متنوع سازی اقتصاد روستایی داشته باشد و با گسترش آن در نواحی روستایی به پایداری جمعیت کمک کرده و زمینه دست یابی به توسعه پایدار روستایی را فراهم آورد. براین اساس، هدف تحقیق حاضر ارزیابی پیامدهای گردشگری و گسترش آن در نواحی روستایی است و توسعه پایدار در این مناطق است. برای این منظور، 5 نمونه از روستاهای دهستان طرقبه شهر مشهد برای مطالعه انتخاب شدند. در این پژوهش نحوه گردآوری داده ها میدانی و از نظر هدف کاربردی است که بر پایه روش توصیفی و تحلیلی استوار است. برای گردآوری داده های میدانی از پرسشنامه و برای گردآوری اطلاعات از طریق مطالعه اسناد و منابع موجود از طریق کاوش های اینترنتی و کتابخانه ای استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش ساکنان بومی و محلی پنج روستای گلستان- حصار- جاغرق- کنگ- نقندر در دهستان طرقبه می باشد که شامل 10 نفر نمونه در هر روستا که در مجموع 50 نفر خبره به صورت تصادفی انتخاب شده است که از طریق پرسشنامه و با استفاده از مدل تصمیم گیری مجموع ساده وزنی SAW در تحلیل داده ها بهره گیری شده است. همچنین در تحلیل داده ها به صورت آماری و برای مقایسه میانگین شاخص ها، از آزمون فرضیه t تک نمونه ای بهره گیری شده است. نتایج و تحلیل داده ها نشان داد که بیشترین اثرات توسعه ای گردشگری در روستای حصار بوده است و کمترین اثرات توسعه گردشگری در روستای جاغرق از دید مردم محلی بوده است و همچنین شاخص های این پژوهش با سطح معناداری 95% آزمون شده بیشترین تاثیرگذاری در شاخص کالبدی و فیزیکی. با 21.332 درصد بوده است در حالی که در روستای مورد مطالعه کمترین شاخص ارزیابی زیست محیطی بوده است با 12.278 درصد می باشد.

کلمات کلیدی