یکی از مهمترین چالشهای سازمانهای خدمات اضطراری و حیاتی مانند آتشنشانی، ارائه خدمات در سطح استتاندارد بته تاتامی افراد جامعه با صرف حداقل زمان ماکن میباشد. از وظایف ایستگاههای آتشنشانی تضاین امنیت جانی و مالی شهروندان، به کاک تجهیزات متناسب با نوع حادثه میباشد. در راستای کاهش ریسک کل سیستم، تخصتیص بهینته انتواع تجهیتزات و ماشتینآلات آتشنشانی به ایستگاهها اهایت مییابد. بهمنظور تخصیص بهینه تجهیزات آتشنشانی به ایستگاهها، ریسک ناحیه تحت پوشش هر پایگاه با توجه به ماهیت حوادثی که در آن ناحیه رخ میدهد، محاسبه میگردد. ریسک هر ناحیه به کاک تحلیل سلسلهمراتبی در بستر سیستم اطلاعات جغرافیایی از حاصلضرب امتیاز احتاال رخداد در امتیاز شدت اثر حوادث محاسبه میگتردد. ایتن تحلیتل ریستک ناتش اساستی در راستتای اولویتدهی مناطق جهت تخصیص تجهیزات و ماشینآلات موجود خواهد داشت. بدین صورت که پس از شناسایی ریسک هر یک از مناطق موجود در سطح شهر، تخصیص مناسبتری از امکانات و تجهیزات در مواقع حادثه صورت خواهد پذیرفت. بر استا متوارد ذکر شده در خصوص تخصیص تجهیزات آتشنشانی به ایستگاهها، از ابزارهای مدلسازی ریاضی استفاده میشود. در این راستا با در نظر گرفتن وضعیت جاری شهر مشهد، تجهیزات بهگونهای در ایستگاهها مکانیابی میشوند که در کل، ریستک موجتود در ستطح مشهد به حداقل مادار ماکنه برسد. با توجه به مطالعات صورت گرفته، مبحث تخصیص تجهیتزات آتشنشتانی بته ایستتگاهها، در ماالات و کارهای عالی انجام شده بهصورت محدود مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و غالب کارهای انجام شده صترفا جنبته تئوری داشته و در عال قابل اجرا نای باشند. بنابراین با توجه به اهایت موضوع و ماهیت پیچیده این مساله در شرایط دنیای واقعی، طراحی یک مدل مناسب امدادرسانی با درنظر گرفتن کلیه محدودیتها میتواند تأثیرات مثبت اجتااعی و هاچنین اقتصتادی بته هاراه داشته باشد. در مدل برنامهریزی آرمانی ارائه شده، هدف تخصیص تعداد و انواع مناسبی از تجهیزات و ماشینآلات، با توجه به استاندارد و ریسک حوادث هر ایستگاهها میباشد.

کلمات کلیدی