هدف اصلی این پژوهش بررسی ادراک اعضای هیئت علمی از حرفه­ای بودن در نظام آموزش عالی ایران بود. در این پژوهش که با رویکرد کیفی انجام شد، مشارکت کنندگان اعضای هیئت علمی گروههای مختلف آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد بودند که ­به­ صورت هدفمند انتخاب شدند. تعیین حجم نمونه بر مبنای اشباع نظری و مصاحبه با 17 مشارکت­ کننده صورت پذیرفت. جمع­ آوری اطلاعات از طریق مصاحبه نیمه ساخت یافته با مراعات اصول اجرای مصاحبه و با تأکید بر اصول اخلاقی انجام شد. برای تحلیل مضمون ها و مفاهیم از تحلیل خُرد ترکیبی استفاده شد که ترکیبی از کدگذاری باز و کدگذاری محوری است. یافته­ ها به­ شکل نوآورانه­ ای ادراک اعضای هیئت علمی از حرفه­ای بودن را نشان داد. از این منظر، عضو هیئت علمی دارای 6 تعهد آموزشی، پژوهشی، ارتباطی، اخلاق حرفه ­ای، شخصیتی و سازمانی و 14 وظیفه است. در تعهد آموزشی وظیفه­ های شایستگی های ویژه، قابلیت های فناورانه، قاعده ­مند ساختن آموزش و در تعهد پژوهشی وظیفه­ ارتقای اعتماد به نفس حرفه­ ای در تولید علم ناب و در تعهد ارتباطی وظیفه­ های در معرض بودن و توسعه چند وجهی ارتباطات و در تعهد اخلاقی وظیفه تابعیت از ارزش های دانشگاهی به­ منزله توصیف­ کننده­ های سلامت رفتار و در تعهد شخصیتی وظیفه فراگیری نیازهای غالب و در تعهد سازمانی وظیفه فهم سازمانی، مهم­ترین نشانه­ های حرفه­ ای بودن عضو هیئت علمی تشخیص داده شدند.

کلمات کلیدی