سخن ازاعتدال به چه معناست؟ و برای شیوه¬ی بهینه زیست، به منظور تحول فرهنگی در آدینه ملت ها که نیاز زمانه ماست، چه تدبیری را باید پیشه کرد؟ و مهمتر اینکه اعتدال در چه؟ واعتدال برای چه؟ این «تغییر به سمت اعتدال» به کدام هدف پدید می¬آید و در چه چیزی رخ می¬نماید؛ علت فاعلی و غایی آن چیست؟ آن‌چه در عرصه‌ی سیاست های بین المللی ، و فرهنگ و اجتماع رخ داده و بروز کرده است، وجه مشترکی دارد و آن «ناکارآمدی عملی و هرج و مرج فکری» است. «ناپایداری عملی» و «بی¬ثباتی نظری»، از گسست عمل و اندیشه و جدایی حس و عقل سرچشمه می¬گیرد؛ عملی که بر هیچ اندیشه-ای و حسی که بر هیچ اصل عقلی استوار نیست. خطابه‌های آتشین و عوام‌فریب، جای استدلال عقلانی را تنگ می‌کند و پی¬آمدهای مصلحت‌های فانی و زودگذر، مردم را اقناع و فاهمه تشنه آنان را سیراب می‌سازد.

کلمات کلیدی