زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تمرینات یکپارچگی حسی‌حرکتی بر کاهش علائم اوتیسم کودکان اختلال طیف اوتیسم انجام شد. روش‌بررسی: روش پژوهش تک‌آزمودنی از نوع طرح A-B با پیگیری بود. نمونهٔ مطالعه‌شده شامل ۴ کودک پسر مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود که به‌روش نمونه‌گیری غیرتصادفی از نوع هدف‌مند، انتخاب شدند و طی ۲۱ جلسه تحت درمان یکپارچگی حسی‌حرکتی قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس گارز استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نمودار تحلیل چشمی و آزمون اندازه اثر کوهن تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نمودارهای چشمی برای متغیرهای رفتار کلیشه‌ای، برقراری ارتباط، تعامل اجتماعی و علائم کلی اوتیسم، حاکی از تأثیر درمان یکپارچگی حسی‌حرکتی بر علائم اوتیسم کودکان بود. نتایج بررسی تغییرات ایجاد‌شده از طریق اندازهٔ اثر کوهن، حاکی از بالا‌بودن سطح اندازه اثر درمان یکپارچگی حسی‌حرکتی در بهبود رفتار کلیشه‌ای، برقراری ارتباط، تعامل اجتماعی و علائم کلی اوتیسم برای هر چهار آزمودنی بود، فقط اندازه اثر یکی از آزمودنی‌ها در مرحلهٔ درمان-پیگیری، متوسط نشان داده شد؛ بنابراین می‌توان گفت که درمان یکپارچگی حسی‌حرکتی در بهبود علائم اوتیسم کودکان طیف اوتیسم مؤثر است. نتیجه‌گیری: از نتایج پژوهش حاضر می‌توان در راستای برنامه‌ریزی درمانی و مداخلات بالینی به ‌منظور کاهش و درمان اختلال اوتیسم کودکان استفاده کرد.

کلمات کلیدی