اثر استفاده از دانه خلر(Lathyrus sativus L) خام و یا اتوکلاو شده در جیره مرغهای تخم گذار، بر عملکرد و کیفیت تخم مرغ با استفاده از 336 قطعه مرغ تخم گذار لگهورن سویه "های لاین W-36" در سن 87 هفتگی در یک طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار، شش تکرار و هشت قطعه پرنده بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا (شاهد) و استفاده از سطوح هشت، 16 و 24 درصد خلر خام و یا اتوکلاو شده در جیره غذایی مرغهای تخم گذار بودند. آزمایش در مدت 12 هفته انجام شد. میزان مصرف خوراک، درصد تخمگذاری و گرم تخم مرغ تولیدی در مرغ های تغذیه شده با جیره های حاوی سطوح مختلف دانه خلر خام و یا اتوکلاو شده در مقایسه با پرندگان تغذیه شده با جیره شاهد به طور معنی داری کمتر و ضریب تبدیل خوراک به طور معنی داری بیشتر بود (0.05>P). با اتوکلاو کردن دانه خلر در پرندگان تغذیه شده با جیره‌های حاوی 16 و 24 درصد دانه خلر شاخص های عملکردی و کیفیت پوسته تخم مرغ به طور معنیدار بهبود یافتند(0.05>P) . اگرچه اتوکلاو کردن دانه خلر باعث کاهش اثرات منفی استفاده از آن در جیره بر عملکرد تولیدی و کیفیت تخم مرغ شد، ولی نتوانست کاهش عملکرد ایجاد شده را به طور کامل جبران کند. بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از دانه خلر در جیره مرغهای تخم گذار توصیه نمی شود. اتوکلاو کردن به تنهایی نمی تواند عوامل ضدتغذیه‌ای موجود در دانه خلر را از بین ببرد.

کلمات کلیدی