تضاد مرگ با زندگی، انکار مرگ و ضرورت تداوم زندگی، انسان‌ها را ناگزیر از پذیرش مرگ ساخته است. این وضعیت سبب شده انسان‌ها همواره در مرز پذیرش و انکار مرگ حرکت کنند. به‌علاوه آنچه مرگ را پذیرفتنی یا قابل ‌انکار می‌سازد، معانی ساخته‌شده اجتماعی مرگ است که از طریق فرایند‌های‌ متعدد یادگیری به جامعه منتقل می‌شود. نتایج تحلیل پدیدارشناختی تجربی واکنش به مرگ بین 8 مشارکت‌کننده زن در مشهد که با حداکثر نوسان از لحاظ دین‌داری برگزیده ‌شده‌اند نشان داده اولاً واحد‌های‌ معنایی واکنش به مرگ را می‌توان در ذیل سه موضوع اصلی شامل «آمادگی برای مرگ»، «دانستن زمان مرگ» و «اراده مرگ» قرارداد که هر سه بر معنای کلی‌‌تر مفهوم «پذیرش یا انکار مرگ» دلالت دارند. ثانیاً فهم‌های‌ مذهبی تأثیر عمیقی بر تجربه‌های‌ واکنش به مرگ دارند. افراد مذهبی میل به پذیرش و افراد غیرمذهبی میل به انکار مرگ دارند؛ فکر مداوم درباره مرگ، میل به دانستن بیشتر درباره مرگ و تمهید برای مرگ از جمله دلالت‌های‌ پذیرش مرگ بین مشارکت‌کنندگان مذهبی و جایگزینی فکر مرگ، عدم تمایل به دانستن درباره مرگ و تمهید ننمودن برای مرگ بین مشارکت‌کنندگان غیرمذهبی دلالت روشنی بر به حاشیه راندن و انکار مرگ دارد.

کلمات کلیدی