هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین رهبری سوء استفاده گر با رفتار انحرافی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی انجام گرفته است. روش شناسی: تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری -تحقیق، کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی(466 نفر) بودند که از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بر اساس منطقه جغرافیایی استفاده شد و با بهره گیری از فرمول کوکران، 211 نفر از آنان مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل، پرسشنامه سرپرست سوء استفاده گر تپر(2000) و ابزار رفتار انحرافی بنت و رابینسون(2000) ، شامل دو پرسشنامه انحرافات میان فردی و انحرافات سازمانی است. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین رهبری سوءاستفاده گر با رفتار انحرافی کارکنان، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (≥p01/0). ضریب همبستگی میان این دو متغیر 68/0 است. همچنین رهبری سوءاستفاده گر با رفتار انحرافی بین فردی و رفتار انحرافی سازمانی کارکنان رابطه مثبت و معناداری دارد (≥p01/0). ضریب همبستگی بین رهبری سوءاستفاده گر با رفتار انحرافی میان فردی و رفتار انحرافی سازمانی کارکنان به ترتیب 61/0 و 62/0 است. بعلاوه آزمون رگرسیون نشان داد که متغیر رهبری سوء استفاده گر، پیش بینی کننده خوبی برای متغیر رفتار انحرافی است و45 درصد از تغییرات این متغیر را پیش بینی می کند(≥p01/0). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش می توان انتظار داشت، از طریق کاهش رفتار مخرب رهبران، مانع از رفتارهای انحرافی کارکنان شد.

کلمات کلیدی