نگارنده در این مقاله کوشیده است تا با رویکردی تفسیری‌-‌روایی، برداشت‌های تفسیری علامه‌طباطبایی درباره لوح محفوظ و موارد مرتبط با آن مانند خزائن الهی و برخی از وی‍ژگی‌های لوح محفوظ مانند اتصاف آن به حکیم بودن را بررسی نماید. در پایان مقاله این نتیجه به دست آمده است که محفوظ بودن لوح، به شهادت آیات و روایات، به معنای مصونیت حقیقت ماورائی قرآن از دستبرد و مسّ و شهود نامحرمان درگاه الهی است نه به معنای محفوظ بودن آن از تغییر و نیز نتیجه گرفته شده است که صفت «حکیم» در دو آیه 3و4 سوره زخرف، به مرتبه لوح محفوظ ارتباطی ندارد، بلکه وصف همین قرآنی است که به زبان عربی نازل گشته است و همچنین عبارت «مفاتح الغیب» که در صدر آیه 59 سوره انعام آمده است جمع مفتاح به معنای کلید بوده و میان مفاتح الغیب در صدر آیه و کتاب مبین در ذیل آیه دوگانگی وجود ندارد، بلکه براساس شواهد قرآنی و روایی می‌توان صدر آیه را اجمالِ تفصیلی دانست که در ذیل آن آمده است.

کلمات کلیدی