در این تحقیق تهیه نقشه نیاز آبی ذرت در استان مازندران مدنظر قرار گرفت. نیاز آبی ذرت در دوره ­های 10 روزه به روش دو مرحله­ ای فائو در موقعیت ایستگاه­ های هواشناسی بدست آمد. تبخیر- تعرق مرجع (ET0) به روش فائو- پنمن- مانتیث و با استفاده از داده­ های 51 ایستگاه هواشناسی محاسبه شد. ضرایب گیاهی نیز در 4 مرحله رشد مدنظر قرار گرفت. برای تعیین تابع رفتاری داده ­ها، آنالیز روند و ناهمسان گردی انجام شد. پس از محاسبه نیم­ تغییرنمای تجربی و انتخاب بهترین مدل نیم­ تغییرنما بر اساس کم­ترین مقدار مجموع باقی­مانده مربعات (RSS)، داده ­ها با روش­های قطعی شامل وزن­ده ی عکس فاصله، توابع پایه شعاعی، چند جمله­ ای سراسری و چند جمله­ ای موضعی و روش­های زمین آماری از خانواده کریجینگ درون­ یابی شدند. خطای درون­ یابی با استفاده از تکنیک اعتباریابی متقابل بدست آمد و نشان داد که روش­های چند جمله­ ای سراسری و کریجینگ معمولی نتایج مشابهی را دارا و بهتر از سایر روش­ها بودند. نقشه­ ها نشان دادند که بیش­ترین مقدار ET0 در ماه مرداد و 78/4-05/4 میلی­متر در روز و کم­ترین مقدار آن در ماه دی و 27/1-05/1 میلی­متر در روز بدست آمد. همچنین بیش­ترین مقدار نیاز آبی ذرت علوفه­ ای در تیرماه و 15/5-27/4 میلی­متر در روز و برای ذرت دانه­ ای در دهه اول مرداد و 21/5-41/4 میلی­متر در روز بدست آمد. نیاز آبی محاسباتی و پیش­ بینی شده ذرت علوفه­ ای برای ایستگاه دشت ناز در این تحقیق از نتایج کتاب مرجع 8/45 و 45 درصد کم­تر است. همچنین نیاز آبی محاسباتی و پیش­ بینی شده ذرت دانه­ ای برای ایستگاه دشت ناز در این تحقیق از نتایج سند ملی 9/71 و 75 درصد بیش­تر است.

کلمات کلیدی