هدف تحقیق: به روشنی ثابت شده است که تمرین مقاومتی می­ تواند فعالیتی ارزنده و مفید برای کودکان باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی قدرتی و پلایومتریک در خشکی بر اجراهای شناگران پسر نابالغ 9 تا 12 سال بود. روش تحقیق: آزمودنی­ های این پژوهش 20 پسر نابالغ با میانگین سن، قد و وزن به ­ترتیب 85/0±36/11 سال، 45/7±38/148 سانتیمتر و 51/7±05/42 کیلوگرم بودند که به ­صورت غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند. شرکت­کنندگان به صورت تصادفی ساده در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی گروه کنترل فقط تمرینات شنا بود در حالی که گروه تجربی علاوه بر جلسات تمرینی شنا، 2 روز در هفته برای 8 هفته تمرین های قدرتی و پلایومتریک را انجام دادند. تمرین­های قدرتی و پلایومتریک شامل پرس سینه، باز شدن زانو، پرش عمودی، پرش عمقی و پرتاب توپ طبی بود. متغیرهای فیزیکی و عملکردی در شروع و پایان دوره تمرین اندازه­ گیری شدند. داده ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش 16، آمار توصیفی، آزمون ویلکاکسون و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: بعد از 8 هفته تمرین، در گروه تجربی، وزن بدن، قدرت ، توان عضلانی، اجرای شنا و نیروی جلوبرنده در شنای کرال سینه افزایش معنی­داری داشت )05/0.(p< در گروه کنترل، وزن بدن، قدرت (پرس سینه) و نیروی جلوبرنده در شنای کرال سینه افزایش معنی­ داری داشت )05/0.(p< همچنین تفاوت معنی­ داری در قدرت، توان عضلانی و اجرای شنای 25 متر کرال سینه بین دو گروه تجربی و کنترل مشاهده شد )05/0.(p< بحث و نتیجه­ گیری: تمرین ترکیبی قدرتی و پلایومتریک منجر به افزایش قدرت و توان عضلانی در شناگران نابالغ شد. اگر چه بهبود اجرای شنای 25 متر کرال سینه نکته قابل توجهی است، اما داده­ ها به روشنی بیانگر این است که این گونه تمرینات منجر به افزایش اجرای شنا و نیروی جلوبرنده نمی­ شود.

کلمات کلیدی