به منظور مطالعه اثرات کاربرد باکتری‌های محرک رشد (سودوموناس) بر عملکرد و اجزای عملکرد و برخی ویژگی‌های گلرنگ (Carthamus tinctorious L) رقم IL111، آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با ده تیمار در سه تکرار انجام گردید. تیمارها شامل: سویه‌های 187،169،99،36 باکتری‌های سودوموناس فلورسنت و سویه‌های 177،168، 159، 41،11 باکتری‌های سودوموناس پوتیدا به همراه تیمار شاهد (بدون تلقیح باکتری) بودند. در این بررسی عملکرد کمی، اجزای عملکرد و خصوصیات کیفی (درصد روغن و پروتئین) اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که تلقیح گیاه با سویه‌های باکتری بر هیچ‌کدام از ویژگی‌های گیاه معنی‌دار نبود، با این وجود مقایسات گروهی نشان داد که صفاتی همچون تعداد شاخه اصلی در بوته، قطر ساقه و وزن هزار دانه و از صفات کیفی درصد چربی دانه معنی‌دار شدند. اکثر تیمارهای باکتری از لحاظ صفات کمی و کیفی مورد مطالعه بر تیمار شاهد برتری نشان دادند، باکتری‌ها به طور متوسط عملکردهای دانه و روغن را به ترتیب به میزان 25 و 50 درصد افزایش دادند. باکتری‌های سودوموناس پوتیدا نسبت به سایر باکتری‌ها در تمامی صفات بجز تعداد طبق در بوته برتر بودند. از لحاظ شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک و سرعت رشد محصول سویه 177 باکتری سودوموناس پوتیدا نسبت به سایر تیمارها به صورت معنی‌داری برتر بودند. به نظر می رسد که بتوان با کاربرد باکتری های محرک رشد در جهت افزایش ویژگی های رشدی گیاهان استفاده کرد.

کلمات کلیدی