به منظور بررسی تاثیر روش‎های عمل آوری بر رشد دو گونه قارچ هوازی سفید ریشه به نام‎های C. subvermispora و L. edodes در بستر کاه گندم، در سه تاریخ به فواصل دو هفته کاه گندم به سه روش غوطه وری در آب معمولی، غوطه وری در آب جوش و حرارت در اتوکلاو در باکس‎های 102لیتری آماده تلقیح با اسپان‎های این قارچ‎ها شد. اسپان‎های تهیه شده از مخلوط قارچها و دانه سورگوم به میزان 10% به کاه های خیس شده اضافه گردید و به مدت 7 هفته در درجه حرارتC ˚ 39 درجه نگهداری گردید. پس از پایان دوره رشد کلیه کاه ها در درجه حرارتC ˚70 درجه خشک و با الک 1 میلی متری آسیاب گردید. نمونه کاهها با محلول صاف و بافر شده شکمبه 3 راس گاوش شیری دارای فیستول دائمی در حمام بن ماری تخمیر گردید و گاز تولیدی توسط دستگاه خودکار اندازگیری شد. خیساندن و سپس اتوکلاو کردن و تلقیح نمودن کاهها با هر دو نمونه قارچها منجر به افزایش معنی دار تولید گاز در مقایسه با سایر روشهای غوطه وری شد. از حیث تولید گاز خیساندن کاهها در آب جوش در مرتبه بعد از اتوکلاو قرار گرفت. غوطه وری در آب معمولی و سپس تلقیح آنها با قارچ های آزمایشی نسبت به دو روش دیگر باعث کاهش معنی دار تولید گاز شد. تفاوت بین حداقل و حداکثر اعداد تولید گاز برای قارچ C. subvermispora 2/2 برابر (5/112 در مقابل 9/246) و قارچ L. edodes 33/2 برابر) 4/108 در مقابل 7/251) بود. چنین تفاوتهایی بین اعداد مربوط به تاریخ های مختلف برای هر دو گونه قارچ نیز مشهود بود. نتایج این ازمایش نشان داد که علاوه بر سویه قارچ بویژه روش های عمل آوری در هر مرحله و اماده سازی ماده خشبی مورد نظر، شرایط محیطی و نحوی عمل آوری در هر مرحله می تواند بر نتایج اثرات معنی دار بگذارد. لذا اعمال مدیریت مناسب و جلوگیری از تداخلات شرایط محیطی باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. بکارگیری روش های عمل آوری یا تهی کردن مواد خشبی از وجود میکروارگانیسم ها ی دیگر چون قارچ های ناخواسته مانند استفاده از آب جوش و بخار آب می تواند در کاربردی کردن نتایج اینگونه تحقیقات تعیین کننده باشند.

کلمات کلیدی