در این مطالعه، روند تغییرات شاخص بارش استانداردشده در بازه ۱۲ ماهه )12-SPI( و بـارش فصـلی و سـالانه طـی ۲۰۱۴-۱۹۷۶ در ۲۱ ایستگاه همدید مرطوب و نیمه خشک ایران بررسی شد. پس از حذف همبستگی سریالی در برخی از سری ها، روند تغییرات بارش و 12-SPI به وسیله آزمون ناپارامتری من- کندال ارزیابی شد. نتایج این پژوهش نشان داد که روند بارش سالانه در تمامی ایستگاه ها طی ۳۹ سال اخیر کاهشی بود. روند بارش فصلی در زمستان، بهار، پاییز و تابستان به ترتیب در حدود ۹۰، ۹۵، ۴۷ و ۳۳ درصد از ایستگاه ها کاهشی بود. روند نزولی بارش زمستانی در مناطق سنندج، خوی، ارومیه، همدان، مشهد، تربیت حیدریه، نوژه و قزوین معنیدار بـود. همچنـین، رونـد سـری 12-SPI در تمامی ایستگاه ها به غیر از شهرکرد کاهشی بود. به علاوه، 12-SPI فقط در ایستگاههای سنندج و فسا روند نزولی معنی دار داشت. شدیدترین خشکسالی نیز در ایستگاه های همدان، رامسر و ارومیه در ۲۰۰۰-۱۹۹۹ و در تبریز، سنندج، شیراز، فسا، قـزوین، مشـهد، تربـت حیدریه، شهرکرد، گرگان و کرمانشاه در دورة ۲۰۰۹-۲۰۰۸ رخ داده است. نتایج این پژوهش نشان داد که روند بارش بخش عمـده ایـی از منطقه مورد مطالعه به ویژه در قسمت های نیمه خشک شمال شرقی و جنوب غربی ایران در اثر خشکسالی های شـدید و طـولانی دهـه اخیـر )۲۰۰۵-۲۰۱۵( تغییر کرده است.

کلمات کلیدی