آموزه های فلسفه اسلامی, دوره (1396), شماره (21), سال (2018-1) , صفحات (3-24)
عنوان : ( فهم و اثبات بساطت حقتعالی در پرتو قیومیت الهی از دیدگاه ملاصدرا )
نویسندگان: عظیمه پورافغانی خبیصی , علیرضا کهنسال , سیدمرتضی حسینی ,فایل:
Full Text

چکیده
اهتمام صدرالمتألهین به صفت قیوم پروردگار در مجموع صفات الهی، مسئلهای غیر قابل انکار است. آنسان که وی جمیع معارف ربوبی و مسائل معتبر در علم توحید را منشعب از آن میداند که به همراه اسم حیّ به عنوان اسم اعظم حقتعالی در برخی از روایات بیان شده است. نوشتار حاضر در صدد تبیین بساطت حقیقی پروردگار بر مبنای قیومیت الهی است. ملاصدرا به کرّات، با ترسیم جایگاه صفت قیوم به عنوان مبدأ صفات اضافی، آن را واسطۀ اتصاف ذات به صفات فعلیِ متأخر از ذات میداند که در نتیجه خللی در بساطت ذات الهی وارد نمیشود. بر اساس مبانی صدرایی، فهم و اثبات مقدمات قاعدۀ بسیطالحقیقه نیز بر پایۀ قیومیت امکانپذیر است؛ به گونهای که اثبات بساطت ذات الهی و فهم نحوۀ کلالاشیاء بودن آن، در پرتو این اسم صورت میپذیرد.