یکی از تازه‌ترین مطالعات در ادبیات تطبیقی تصویرشناسی (imagology) است. مطالعۀ تصویرِ دیگری در متون ادبی نوعی خوانش تطبیقی است. پرسش اصلی این پژوهش این است که نخجوان و جاده ابریشم چگونه در ادب فارسی ترسیم شده‌اند؟ هدف، کشف و ارزیابیِ تصویر نخجوان در دیدگاه نویسندگان و سفرنامه‌نویسانِ فارسی زبان مانند ناصرخسرو است. شیوۀ بازنماییِ نخجوان چگونگیِ عملِ «دیگرسازی» (othering) را نشان می دهد که البته از انحراف به دور نیست اما فهمِ این فرآیند برای یافتنِ عملکردِ دیگرسازی بسیار مهم است. سفرنامه‌نویسی فعالیتی شفاف و صریح نیست. قطعاً فرآیندی است معطوف به مبدا، عزیمت و مقصد. تحول بزرگ در مطالعات ادبی تطبیقی متوجه این نکته است که این نوع مطالعات دیگر امروزه فقط دربارۀ گزارش‌های مسافران سوال ندارد، بلکه سوال دربارۀ مقدماتی است که مسافران براساس آن مقدمات، این شروح را نوشته‌اند.

کلمات کلیدی