جوشکاری قوس الکتریکی با گاز محافظ با توجه به خصوصیات منحصر به فرد خود همچون نفوذ مناسب، اعوجاج کم و قابلیت استفاده در سیستم های جوشکاری اتوماتیک به عنوان یکی از پرکاربردترین فرآیندهای اتصال در صنایع مختلف به ویژه صنایع نفت و گاز محسوب می شود. بنابراین شناخت و تحلیل دقیق این فرآیند ضروری می باشد. اما به دلیل تعداد پارامترهای کنترلی زیاد رسیدن به اتصال با کیفیت مطلوب در گرو شناخت دقیق فرآیند، فاکتورهای تأثیرگذار و نحوه تأثیر آنها بر خصوصیات مکانیکی و متالورژیکی جوش است. فرآیند جوشکاری با گاز محافظ دارای پارامترهای ورودی زیادی است که هر یک به نوبه خود بر روی کیفیت جوش تأثیر می گذارند. تشخیص چگونگی تأثیرگذاری هر پارامتر و اهمیت آنها، کار دشواری است که نیاز به بررسی دقیق فرآیند از طریق طراحی آزمایشات و تحلیل های نرم افزاری دارد از این رو در این تحقیق تلاش می شود تا با انجام مطالعات تجربی و تحلیل های آماری، رفتار فرآیند و پارامترهای موثر در آن بررسی شود. همچنین روشی به منظور تعیین سطوح بهینه پارامترهای این فرآیند برای نیل به خروجی مد نظر ارائه گردید.

کلمات کلیدی