هدف از این آزمایش شناسایی و تعیین توانایی باکتریهای شکمبه برای تجزیه فیتات گیاهی و بررسی اثر دو عامل نوع بافر و pH بر میزان فعالیت فیتازی آنها در شرایط آزمایشگاهی بود. فیتات شکل اصلی ذخیره سازی فسفر در گیاهان می باشد که برای حیوانات تک معده ای و حتی انسان قابل استفاده نمی باشد. شکمبه نشخوار کنندگان منبع غنی از باکتری هاست از جمله باکتریهایی که توانایی تولید آنزیم فیتاز دارند که آنزیم آنها می تواند برای تجزیه فیتات گیاهی در تک معده ای ها مورد استفاده قرار بگیرد. برای شناسایی باکتری¬هایی با توانایی تولیدفیتاز، مایع شکمبه را پس ازجمع آوری صاف نموده، و روی محیط کشت مخصوص باکتری¬های شکمبه حاوی سدیم فیتات بصورت بی هوازی در دمای 39درجه رشد داده شد. سپس رنگ آمیزی به روش آمونیوم مولیبدات در محیط¬های حاوی سدیم فیتات صورت گرفت و توانایی تولید آنزیم فیتاز روی محیط کشت اختصاصی تعیین شد. فعالیت آنزیم¬های باکتری¬های منتخب در pH های مختلف و در سه بافر متفاوت سنجیده شد. از میان 40 باکتری جدا شده شده تعداد 22کلنی توانایی تولید فیتاز را داشتند که بصورت هاله شفاف در اطراف کلنی¬ها مشخص شد. با اندازه گیری فعالیت آنزیمی این 22 کلنی 6 گونه R1,R2,R3,R4,R5,R6 را که دارای بیشترین فعالیت آنزیمی بودند انتخاب شدند. حداکثر فعالیت آنزیمی برای اغلب آنها در pH اسیدی و در دوبافر گلیسین و استات بود .با توجه به فعالیت فیتازی سویه های منتخب در pH های 5/4 و 5/5 استفاده از این باکتری¬ها بصورت مکمل¬های میکروبی در خوراک حیوانات تک معده ای پیشنهاد می شود.

کلمات کلیدی