کانسار مس زاوه در استان خراسان رضوی، جنوب شرقی تربت حیدریه و بخش میانی کمربند خواف-کاشمر-بردسکن قرار گرفته است. واحدهای سنگی منطقه شامل سنگ های رسوبی ژوراسیک و کرتاسه و واحدهای آتشفشانی ائوسن می¬باشد. کانه¬زایی کنترل گسلی دارد و به شکل رگه-رگچه ای با امتداد شرقی- غربی در واحد کنگلومرای غنی از کوارتز ژوراسیک تشکیل شده است. کانی های اولیه شامل کالکوپیریت، پیریت و آرسنوپیریت و کانی¬های ثانویه شامل مالاکیت، آزوریت، کالکوزیت، بورنیت، کوولیت، سولفات¬های مس، واد (هیدروکسید منگنز)، هماتیت، گوتیت، ژاروسیت، لیمونیت و به میزان کمتر کریزوکلا است. آلتراسیون غالب همراه با کانی سازی رگه ای، سیلیسی شدن است. کانی سازی دارای بی هنجاری مس (حداکثر 1/2 درصد)، آرسنیک (بیش از 1 درصد)، آنتیموان (حدود 105 گرم در تن)، سرب (4371 گرم در تن) و روی (حداکثر 1/1 درصد) می باشد. دو عنصر مس و آرسنیک بیشترین همبستگی را در منطقه دارند. سنگ میزبان، آلتراسیون، نحوه تشکیل و گسترش کانی سازی منطقه زاوه مشابه کانسارهای رگه¬ای هیدروترمال است.

کلمات کلیدی