نزار قبانی از برجسته¬ترین شاعران معاصر عرب است که پس از مطرح شدن مسأله فلسطین، تمامی هم و غم خویش را به فلسطین، دردها و آلام مردم آن سرزمین معطوف ساخت. وی پیش از این به شاعری غزل سرا مشهور بود، اما به یکباره، سخن از زیبارویان را کنار گذاشت و تمام توجه و عنایت خود را به کودکان و نوجوانان انقلابی و مبارزی معطوف داشت که مقاومت و دفاع از وطن را با دستان خالی و تنها با تکه¬¬های سنگ، به جهانیان نشان می¬دادند. وی سرانجام در این زمینه، بر پایه طبع، استفاده از انواع تصویر هنری و نیز اسلوب¬های قصصی، تصاویری یکتا از مبارزه¬طلبی¬ها، رشادت¬ها و فداکاری¬های ایشان که اینک مایه امید شاعر و تمامی فلسطینیان بود خلق نمود؛ بدین¬سان،نه تنها کودک و نوجوان فلسطینی در بسیاری جهات، مصدر الهام شعری وی گشتند، بلکه از آن پس، شعر او نیز منشأ الهام و مایه امید بسیاری از شعرای انتفاضه گردید. پژوهش حاضر،با تکیه بر دیوان نزار قبانی و استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی، تلاش نموده است تا سیمای کودک و نوجوان فلسطینی را که به عنوان ستون شعر انتفاضه و نقطه عطف امیدواری و ستیزه¬جویی در شعر فلسطین به شمار می¬رود، از زوایای مختلف، مورد بحث و بررسی قرار دهد.

کلمات کلیدی