دینداری پدیده ای است که از همان ابتدای پیدایش انسانها در روند تحول جوامع تاثیر گذار بوده است و به موضوعی اساسی و مهم در روند زندگی افراد تبدیل شده است. اما از آنجایی که دینداری در سلامت روان انسان تاثیر گذار است مقاله حاضر در نظر دارد، سرمایه روانشناختی دانشجویان و نقش دینداری آنان را در توسعه این مفهوم مورد بررسی قرار دهد. پژوهش حاضر، به روش پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه با حجم نمونه 405 نفر در بین دانشجویان دانشگاه تبریز در تمامی مقاطع تحصیلی در سال 94-93 انجام گرفته و از روش نمونه¬گیری طبقه¬ای تصادفی استفاده شده است. برای تحلیل داده¬ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. یافته¬ها نشان داد که بین دینداری و سرمایه روانشناختی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. به بیان دیگر، نتایج بیانگر وجود ارتباط مثبت و معنی¬دار بین ابعاد متغیر دینداری (مناسکی، تجربی و پیامدی) و ایعاد سرمایه روانشناختی (عزت نفس، خودکارآمدی و کانون کنترل) بود. بر اساس نتایج تحقیق، میانگین نمره دانشجویان برای سرمایه روانشناختی (31/74%)، متوسط رو به بالا ارزیابی شده است. در این تحقیق بعد خودکارآمدی (94/74%) بیشترین میانگین را در ابعاد سرمایه روانشناختی به خود اختصاص داده است. همچنین براساس نتایج تحقیق، سرمایه روانشناختی بیش از همه از بعد مناسکی (355/0= beta) متغیر دینداری متاثر است. در نهایت نتایج بیانگر آن بود که 17 درصد از واریانس متغیر سرمایه روانشناختی، توسط متغیر دینداری قابل تبیین است.

کلمات کلیدی