استان خراسان رضوی از جمله زیستگاه­های مهم گونه زرده­بر (Vormela peregusna) در ایران به­شمار می­آید. در این مطالعه برای مدلسازی زیستگاه گونه زرده­بر از روش حداکثر آنتروپی (Maxent) استفاده شد. این روش یک رویکرد مؤثر برای پیش­بینی حضور گونه­ها بر اساس داده­های صرفا حضورگونه است. در این مطالعه با استفاده از 25 نقطه حضور گونه در سطح استان، پیش‌بینی احتمال حضور گونه با میزان صحت 89٪ انجام گرفت. بر اساس نتایج به‌دست آمده احتمال حضور زرده­بر در مناطق شمالی و شمال­غربی استان دارای مطلوبیت بالاتری نسبت به مناطق دیگر بخصوص مناطق جنوب­شرقی بودند. بر اساس یافته­های این مطالعه 6٪ از سطح کل استان برای زیست این گونه مناسب است. نتایج همچنین نشان دادند که مناطق مطلوب این گونه با جاده­های منطقه دارای هم­پوشانی بالایی هستند و علاوه بر جاده­ها با سکونتگاه­های انسانی نظیر شهرها و روستاها نیز ارتباط مثبتی دارند و مطابق با منحنی­های عکس‌العمل با دور شدن از این مناطق احتمال حضور این گونه نیز کاهش می­یابد و مناطق جنگلی و رودخانه­ها دارای تأثیر مثبت در افزایش مطلوبیت زیستگاه گونه هستند. باتوجه به اینکه عمده­ترین بخش تخریب­های محیط­زیستی متوجه زیستگاه­ها می‌باشد، بنابراین، تلاش در جهت شناخت و مدیریت صحیح آن­ها از اهمیت به سزایی برخوردار است.

کلمات کلیدی