این آزمایش به‌منظور بررسی و شناسایی همریخت (ایزوفرم)‌های RNA مرتبط با ساختار پروتئین‌های ماهیچه‌ای بین مرغ بومی اصفهان و جوجۀ تجاری راس با سرعت رشدهای متفاوت، انجام شد. بدین منظور و پس از استخراج کل RNA از نمونه‌های ماهیچۀ سینۀ مرغان یادشده در سن 28 روزگی، توالی‌یابی جفتی با استفاده از پلاتفرم illumine Hiseq 2000 انجام شد. برای همترازی خوانش‌ها به ژنگان (ژنوم) مرجع مرغ اهلی، از نرم‌افزار Hisat2 و برای اسمبلی ترانسکریپت‌ها و شناسایی بیان ژن‌های با تفاوت معنی‌دار از بستۀ Cufflinks استفاده شد. مقایسۀ آماری همریخت‌های توالی‌یابی‌شده بین دو گروه، 259 همریخت (161 همریخت در جوجۀ تجاری و 98 همریخت در مرغ بومی) با تفاوت بیان معنی‌دار را مشخص کرد. در بین همریخت‌های جوجۀ تجاری، 4 ژن ACTC1، ATF3، CYR61 و FABP4 هر یک با دو همریخت مختلف افزایش بیان داشتند. در جوجۀ تجاری فراوانی همریخت‌های مرتبط به ماهیچۀ کالبدی (اسکلتی) با انقباضات آهسته بیشتر از همریخت‌های ماهیچۀ اسکلتی با انقباض سریع بود. بررسی عملکردی نشان داد، همریخت‌ها در جوجۀ تجاری در ارتباط با افزونش و تمایز یاخته‌ای، پررشدی (هایپرتروفی) و ساخت پروتئین‌های ساختمانی ماهیچه‌ای بوده درحالی‌که در مرغ بومی مرتبط به فرآیندهای ایمنی، حاملان یون‌ها و فلزها، نوار (باند) شونده‌های به فلزها، DNA و RNA، و عامل‌های شرکت‌کننده در شکست پروتئین‌های ماهیچه‌ای بودند. نتایج این بررسی نشان داد، چنین تغییرهایی به‌احتمال توانسته با کاهش دادن سطح نیازهای مرغ بومی و افزایش توان ایمنی و سازگاری، امکان تداوم و چیره شدن بر شرایط سخت محیطی و غذایی را در طول دورۀ تکاملی این مرغ تقویت کند.

کلمات کلیدی