عنوان : ( اثر سریهای جایگزینی در کشت مخلوط ارقام ذرت و سویا بر عملکرد کمی و کیفی و نسبت برابری زمین )
نویسندگان: سلما کلانتری خاندانی , علیرضا کوچکی , مهدی نصیری محلاتی ,
دانلود فایل برای اعضای دانشگاهبر اساس تصمیم نویسنده مقاله دسترسی به متن کامل برای اعضای غیر دانشگاه ممکن نیست
چکیده
کشت مخلوط گیاهان زراعی و یا واریته¬ها از مهم¬ترین عملیات زراعی است که می¬تواند از طریق افزایش دادن رشد و عملکرد گیاهان، بهره¬برداری از منابع محیطی را بهبود دهد. افزایش تنوع زیستی و ثبات عملکرد در مقیاس مزرعه، کاهش مصرف کودهای شیمیایی و فراهمی بیشتر عناصر غذایی از طریق راهکارهایی مانند تثبیت بیولوژیکی نیترون، برخی از فواید حاصل از اجرای کشت مخلوط می¬باشند. بر این اساس، انتخاب ارقام گیاهان لگوم به عنوان یکی از اجزاء کشت مخلوط، حائز اهمیت بوده و می¬بایست مورد توجه قرار گیرد. بهمنظور بررسی تغییرات عملکرد، اجزای عملکرد و نسبت برابری زمین در کشت مخلوط ارقام ذرت و سویا، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار در سالهای 1392 و 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل ترکیب ارقام ویلیامز و سحر سویا و ارقام Ns640 و Ossk713 ذرت و همچنین چهار نسبت مختلف ذرت و سویا (صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد برای هر دو گیاه در ترکیبهای مختلف) بودند. الگوبندی نسبت¬های کشت ارقام در مخلوط بر اساس سری¬های جایگزینی (100 % ذرت – صفر % سویا، 75 % ذرت – 25 % سویا، 50 % ذرت – 50 % سویا، 25 % ذرت – 75 % سویا و صفر % ذرت – 100 % سویا) طراحی شد. طبق نتایج آزمایش، تیمارهای ترکیب ارقام و نسبت دو گیاه در کشت مخلوط دارای اثر معنیدار بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و سویا و نسبت برابری زمین بودند. در هر دو سال 1392 و 1393 با افزایش نسبت سویا در کشت مخلوط، وزن هزار دانه این گیاه روند افزایشی داشت. بیشترین عملکرد دانه و زیستتوده ذرت و سویا در کشت خالص ارقام حاصل شد و با کاهش نسبت هر کدام از گیاهان ذرت و سویا، عملکرد دانه و بیولوژیک کاهش یافت. به دلیل دوره رشد طولانی¬تر، رقم ذرت Ossk713 و رقم سحر سویا در بین ترکیبهای مختلف تیماری دارای عملکرد دانه و بیولوژیک بیشتری بودند. در بین ارقام سویا، رقم ویلیامز نسبت به رقم سحر میزان نیتروژن، پروتئین و فیبر خام بیشتری داشت. همچنین در هر دو سال زراعی، بیشترین میزان پروتئین نسبت به سایر تیمارها در تیمار ذرت 50-سویا 50 حاصل شد. شاخص برداشت ذرت و سویا نیز در کشت خالص بیشتر از سایر تیمارهای کشت مخلوط بود. از طرفی، بیشترین نسبت برابری زمین کل (ذرت + سویا) معادل 68/1 واحد در شرایط کشت 25 % ذرت رقم Ns640 و 75 % سویا رقم سحر ثبت گردید. نتایج حاصل از این مطالعه، می¬تواند توجیهی در ارتباط با سودمندی کشت مخلوط سویا- ذرت از نظر افزایش بهره¬وری از منابع محیطی به ازای سطح کشت شده باشد.
کلمات کلیدی
, ترکیب ارقام, درصد پروتئین, درصد فیبر, نسبت کشت.
@article{paperid:1070536,
author = {کلانتری خاندانی, سلما and کوچکی, علیرضا and نصیری محلاتی, مهدی},
title = {اثر سریهای جایگزینی در کشت مخلوط ارقام ذرت و سویا بر عملکرد کمی و کیفی و نسبت برابری زمین},
journal = {پژوهش های کاربردی زراعی},
year = {2018},
volume = {31},
number = {2},
month = {September},
issn = { ۲۳۵۸-۴۰۵۸ },
pages = {21--45},
numpages = {24},
keywords = {ترکیب ارقام، درصد پروتئین، درصد فیبر، نسبت کشت.},
}
%0 Journal Article
%T اثر سریهای جایگزینی در کشت مخلوط ارقام ذرت و سویا بر عملکرد کمی و کیفی و نسبت برابری زمین
%A کلانتری خاندانی, سلما
%A کوچکی, علیرضا
%A نصیری محلاتی, مهدی
%J پژوهش های کاربردی زراعی
%@ ۲۳۵۸-۴۰۵۸
%D 2018
