بحران سوریه، پس از هفت سال (از 2011 تا 2018 ) در حالی به پایان رسید که تبعات انسانی فراوانی را از حیث آوره شدن بیش 13 میلیون)، این کشور برجای گذاشت. کمیساریای عالی سازمان ملل / از نیمی از جمعیت جمعیت 23 میلیونی ( در حدود 5 متحد، بحران سوریه، را بدترین بحران جهانی طی 25 سال گذشته عنوان کرد. پژوهش حاضر در پی بررسی و تبین پیامدهای بحران آورگان سوری بر کشورهای میزبان و به تبع مشکلات و چالشهای این آورگان در کشورهای پذیرنده است. از لحاظ ساختار؛ پژوهش حاضر در ابتدا به صورت اجمالی به تحلیل و بررسی نقش کشورهای میزبان [ آورگان] در منازعه و جنگ سوریه میپردازد. این کشورها به ترتیب پنج کشور منطقهای ترکیه، لبنان، اردن، عراق و مصر ، و در بعد فرامنطقهای تا حدودی کشورهای اتحادیه اروپا میباشند. سپس در مرحله بعد، به وضعیت آورگان در کشورهای نام برده، و به تناسب اثراتی که این مهاجرت اجباری بر این کشورها خواهد گذاشت، پرداخته میشود و در آخر تبعات این مهاجرت اجباری در ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و اجتماعی مورد مورد واکاوی قرار میگیرد. بهطور کلی بحران ژئوپلیتیک سوریه علاوه براینکه در بعد داخلی، اثرات بلند مدتی را بر دولت ملت سوریه خواهد گذاشت، در میان مدت و دستکم کوتاه مدت نیز کشورهای پذیرنده را متأثر خواهد کرد؛ این وضعیت برای همسایگان سوریه به مراتب حادتر است.

کلمات کلیدی