تغییر اقلیم با تاثیر بر شرایط آب و هوایی به ویژه درجه حرارت و بارندگی، رشد و نمو گیاهان دارویی- مرتعی را به شدت تحت تاثیر قرار می¬دهد. دشت نیشابور، همچون دیگر مناطق حاشیه کویر، از دیرباز با مشکل خشکسالی و کم¬آبی دست به گریبان بوده است. لذا قبل از هر اقدامی برای کاهش این خسارت‌ها، اتخاذ سیاست‌های راهبردی در راستای توسعه کشت و کار گونه¬های بومی در مناطق مختلف به عنوان گونه¬های متناسب با وضعیت کم¬آبی می‌تواند کارآمد باشد. تطابق نیاز‌‌‌های فیزیولوژیکی و اکولوژیکی گیاهی با شرایط خاص اکوسیستم، بعنوان یکی از مهمترین عوامل موفقیت در کشت ارگانیک، مطرح است. ریواس از جمله گیاهان دارویی چندساله خودرو در مناطق کوهستانی می‌باشد که تولید آن درآمد بسیار خوبی را برای کوهپایه¬نشینان شهرستان نیشابور ایجاد می¬نماید. وجود شرایط منحصر بفرد مطابق با نیاز‌های رشد این گیاه دارویی در حدود 700 هکتار از دامنه¬های جنوبی رشته کوه بینالود، پتانسیل بالقوه سرمایه¬گذاری بجهت تولید ارگانیک آن در عرصه¬های طبیعی را فراهم کرده است. از آنجا که تحقیقات اقلیم¬شناسان و برازش روند پارامترهای دما و میزان بارندگی در این دشت، بیانگر تغییر زمان وقوع بارش¬ها از زمستان به اوایل بهار بوده و از طرفی اوج نیاز آبی ریواس مربوط به دو ماهه اول سال می‌باشد، بنظر می¬رسد تغییر اقلیم نه تنها یک تهدید برای توسعه تولید این گیاه ارزشمند در نیشابور محسوب نمی‌شود، بلکه می¬توان از آن به عنوان فرصتی جهت افزایش بهره‌وری اقتصادی گیاهان مرتعی-دارویی از جمله ریواس در راستای تولید ارگانیک آن و همچنین بهبود وضعیت روستاییان منطقه بهره¬گیری نمود.

کلمات کلیدی