در سال 1996, با تلاش جمعی از والدین کودکان و نوجوانان در شهر نیویورک, به منظور افزایش مشارکت اجتماعی کودکان, برنامه ای با نام کودکان برای کودکان شکل گرفت. تاکنون هدف اصلی این برنامه ایجاد فرصتی برای کودکان و نوجوانان برای مشارکت فعال تر و نیز موفق تر اجتماعی درحوزه های مختلف در داخل و خارج از مدرسه بوده است. یکی از بستر های عمده مشارکت اجتماعی در این برنامه فعالیت دانش آموزان در کتابخانه ها با هدف خدمت رسانی به دیگر کودکان و نوجوانان است. برنامه های مشابه دیگری نیز به صورت داوطلبانه در کشورهای مختلف صورت پذیرفته است. به نظر میرسد با توجه به حجم بالای کاری کمبود نیروی کتابدار متخصص, و لزوم انگیزه سازی هر چه بیشتر در کودکان برای مشارکت فعال در کتابخانه های آموزشگاهی با نگاهی به شرایط کنونی مدارس در ایران مفید واقع شود.در این راستا, نوشتار حاضر بر آن است تا با ارائه شمایی کلی از برنامه \\\" کودکان برای کودکان\\\", زمینه های مختلف فعالیت دانش آموزان را دربرنامه های مشابه برای کتابخانه و آموزشگاهی را مشخص سازد. از آنجا که اجرای چنین برنامه ای مستلزم یک رابطه متقابل ( مستقیم, غیرمستقیم و شبکه ای) عوامل احتمالی دخیل در گرایش دانش آموزان به مشارکت در فعالیت های مشابه در کتابخانه های آموزشگاهی شناسایی و تحلیل میشود. انتظار می رود با استفاده از مبانی نظری مدل های رابطه ی متقابل بتوان به ارائه راهبردهایی در جهت بستر سازی این حرکت پرداخت.

کلمات کلیدی