هدف : آیین نامه مرتبه اعضای هیئت علمی موسسه های آموزشی و پژوهشی یکی از مهم ترین عوامل مشوق و بازدارنده ای است که در نهایت تاثیر مستقیمی بر کیفیت فعالیت های علمی و بروندادهای علمی و پژوهشی محققان دارد. اگرچه به طور کلی تاثیر مثبت وجود این آیین‌نامه جهت هماهنگی و قانونمند کردن فرایند ارتقاء اعضای هیئت علمی انکارناپذیر است،‌ اما همچنان انتقادهایی ازجانب اعضای هیئت علمی نسبت به آن وارد می شود. هدف بررسی حاضر،‌ ارائه نگاهی جامع نگر به کلیت این آیین نامه و بررسی آسیب شناسانه آن در بستر یکی از اهداف اولیه آن یعنی نظام مند ساختن روند امتیاز دهی به تولیدات علمی متخصصان است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و به روش تحلیل محتوا انجام گرفته است. بستر پژوهش،‌ آیین نامه ارتقاء مرتبه اعضای هیئت علمی موسسه های آموزشی و پژوهشی بوده و واحد ثبت در این فرایند،‌ ماده های مختلف این آیین نامه با تمرکز بر ۵ جدول مندرج در دو بخش اصلی آیین نامه (‌مخصوص اعضای هیئت علمی آموزشی و اعضای هیئت علمی پژوهشی) در نظر گرفته شده است،‌این موارد نیز جهت تکمیل اطلاعات به بستر پژوهش در حوزه علم اطلاعات و دانش شناسی به عنوان یک مصداق در جهت تکمیل تحلیل نتایج ارائه شده است. نتایج و بحث: تحلیل متن آیین نامه در سه محور صورت گرفته و این سه محور،‌ ملاک اصلی تبیین نتایج قرار گرفت. محور مذکور عبارتند از: ۱)چالش های زبان شناختی آیین نامه ارتقاء و مشکل خوانش های متفاوت؛ ۲)چالش های حاصل از تفاوت های میان آیین نامه های اعضای هیئت علمی آموزشی و پژوهشی؛ ۳) چالش های حاصل از نارسایی های آیین نامه در پیوند با بحث تولید علم. نتیجه گیری کلی: از بعد زبان شناختی، علائم دارای خوانش های متعدد، حروف اضافه، قید ها،‌ افعال وجهی، ساخت های پیچیده نحوی، واژگان مهجور و یا دارای ابهام معنایی،‌ برخی از چالش های زبانی مورد مواجهه در آیین نامه ارتقاء به شمار میروند. چالش بعدی در بعد تفاوت های میان قوانین مرتبط با اعضای هیئت علمی آموزشی و پرورشی است که به نظر میرسد در موارد مشابه یکسان قانون گذاری نشده است. در بعد سوم، ‌آن آن دسته از چالش های ناشی از نارسایی های آیین نامه به صورت خاص مورد بحث قرار گرفت. از جمله یافته های این پژوهش دراین قسمت، ضعیف تر شدن بعد ترویجی علوم از یکسو و تمرکز زیاد بر مقاله به عنوان ملاک اصلی تولید علم بوده است.

کلمات کلیدی