مقد مه: موضوع تحقیق حاضر"بررسی سیاست های رفاهی مورد استفاده توسط افراد فاقد سند هویتی ساکن در سکونتگاه‌های غیررسمی شهر مشهد"است. منظور از سیاست‌های رفاهی در این تحقیق، فعالیت‌ها و انتخاب‌هایی است که افراد فاقد سند هویتی جهت بهبود یا پایداری وضعیت رفاهی خود در حوزه‌های مختلف رفاهی از جمله ازدواج، اشتغال، مسکن، تحصیل و آموزش، بهداشت و درمان، تفریحات، وسایل ارتباطی و تأمین اجتماعی انجام می‌دهند. روش: رویکرد این تحقیق، کیفی بوده و برای دستیابی به اهداف تحقیق از روش نظریه زمینه‌ای استفاده شده است. در این راستا، ابتدا با 29 نفر از افراد فاقد سند هویتی مصاحبه نیمه عمیق و نیمه ساختارمند انجام شد و پس از حصول اطمینان از رسیدن به حد اشباع نظری به مرحله کدگذاری و تحلیل نهایی و نگارش رسیدیم. یافته‌ها:یافته‌های حاصل از مصاحبه‌ها در دو بخش شامل مشکلات و محرومیت های افراد فاقد سند هویتی و سیاست های رفاهی اتخاذشده توسط آنها ارائه گردیده است. تحلیل نتایج تحقیق بیانگر آن است که مشکلات و محرومیت‌های افراد فاقد سند هویتی خلاصه می‌شود در«توانایی کم آنها در استفاده از فرصت‌هایی که جامعه برای اعضای دارای مدرک شناسایی فراهم کرده است.» شانس کم تحصیل و ازدواج رسمی، عدم برخورداری از تسهیلات و خدمات رفاهی جامعه، عدم پایداری در اشتغال و روی آوردن به مشاغل کم درآمد و یدی از مهمترین محرومیت‌ها و مشکلات موجود در زندگی افراد فاقد سند هویتی است. بحث: افراد فاقد سند هویتی با توجه به شرایط موقعیت ساختاری خود و جهت حل مشکلات و محرومیت‌های خود، اجتماع شبه اشتراکی را تشکیل داده‌اند. این افراد توانسته‌اند شرایطی را در این اجتماع به وجود آورند تا مشکلات خود را حل و سیاست‌های رفاهی متنوعی را در حوزه‌های مختلف ، جهت بهبود وضعیت رفاهی خود به‌کار گیرند.

کلمات کلیدی