کم‌رویی کلاس مکالمه از عوامل بازدارندۀ دانشجویان هنگام مشارکت در کلاس مکالمۀ زبان خارجی است که رفع آن نیازمند توجه، دقت و همت دانشجو و استاد است. تاکنون راه­حل‌های بسیاری درخصوص حل این مشکل مطرح شده است که در جای خود موفق نیز بوده­اند؛ اما تحقیق حاضر سعی دارد تا الگویی دانشجومحور ارائه دهد که مهم­ترین وظیفه را به دانشجویان و تلاش برای پیشرفت گروهی معطوف می‌کند. بدین منظور، پرسش­نامه‌ای متشکل از آزمون کم‌رویی استنفورد و آزمون تمایل به برقراری ارتباط (WTC) در اختیار 51 نفر از دانشجویان رشتۀ زبان فرانسه قرار گرفت که درس مکالمه را گذرانده بودند. این دانشجویان در غالب دو گروه کنترل و آزمایش بدون پیش­آزمون مورد مطالعه قرار گرفتند و گروه آزمایش الگوی یادگیری دانشجومحور را تجربه کرد. داده‌های به­دست آمده از این پرسش­نامه‌ها و نمرۀ درس مکالمه به کمک ضریب تی مستقل تحلیل شد. نتیجۀ به­دست آمده حاکی از این بود که آموزش مهارت‌های مکالمه در پیشرفت عملکرد دانشجویان در درس مکالمه مؤثر واقع شده است.

کلمات کلیدی